Ζούσαμε τότε στο Ρέθυμνο, είχα πάρει μετάθεση. Πρωτοδικείο Χανίων. Η Σοφία τοποθετήθηκε λόγω συνυπηρέτησης σε ένα από τα σχολεία της περιοχής. Ξαναβρήκε εκεί τη Μάγια, κολλητή της από τα φοιτητικά χρόνια. Ήταν ενθουσιασμένες που θα δούλευαν στο ίδιο σχολείο. Γρήγορα γνωριστήκαμε και με τους άλλους συναδέλφους μας. Ανταμώναμε σχεδόν καθημερινά και οργανώναμε εξορμήσεις τα Σαββατοκύριακα απολαμβάνοντας τα μπάνια μας, τα κρητικά τραπέζια και την παρέα μας.
Πρωτακούσαμε με μισή καρδιά τη μετάθεσή μου στο Πρωτοδικείο Καβάλας. Άλλη μία μετακόμιση σε άγνωστη πόλη μέσα σε πέντε χρόνια. Προτιμήσαμε τελικά να εγκατασταθούμε στο Φωτολίβος, στο σπίτι του πατέρα μου. Το είχε ανακαινίσει πρόσφατα και ήταν πολύ άνετο, με έναν τεράστιο κήπο μπροστά. Η Ειρήνη ζήτησε για έναν χρόνο εκπαιδευτική άδεια, για να ολοκληρώσει το διδακτορικό της. Ξαφνιάστηκε ευχάριστα, όταν διαπίστωσε ότι είχε μετακομίσει στο ίδιο χωριό η Φωτεινή, συμμαθήτρια και στενή της φίλη από το Γυμνάσιο. Μετά το επεισοδιακό της διαζύγιο είχε αγοράσει μια μεγάλη έκταση εκεί, όπου έκτισε και λειτουργούσε ξενώνα και εστιατόριο.
Πού την έχανες πού την έβρισκες την Ειρήνη, στης Φωτεινής. Τρύπωνε στην κουζίνα και μαθήτευε κοντά της στη μαγειρική. Μαγευόταν από τους ανεξάντλητους συνδυασμούς γεύσεων που δοκίμαζε η φίλη της ακόμη κι αν η ίδια προτιμούσε τις απλούστερες επιλογές στο σπίτι μας. Πανδαισία τα φαγητά που απολαμβάναμε στο «Σουσάμι» με τα πιο μεθυστικά κρασιά από γειτονικούς αμπελώνες.
Επιστροφή στην Αθήνα. Μετά από τρία χρόνια στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Η Ανθή σταθερά με τα παιδιά στη βάση. Αρχίσαμε πλέον να βρίσκουμε τους παλιούς μας ρυθμούς, να χαιρόμαστε περισσότερο τα παιδιά και να ξεκλέβουμε κάποιον χρόνο, ελάχιστο έστω, και για τους δυο μας. Σε μία από τις εξόδους μας συναντήσαμε τη Μαργαρίτα, φίλη αγαπημένη από τα καλοκαίρια στη Σίφνο. Φαρμακοποιός με δικό της φαρμακείο στην Κυψέλη. Παντρεμένη, με δύο αγόρια, τον Σταύρο δέκα και τον Νίκο έξι χρονών αντίστοιχα. Ο άντρας της δούλευε ως ιατρικός επισκέπτης -δεν τα πήγαιναν πολύ καλά τον τελευταίο καιρό, όδευαν ολοταχώς προς το διαζύγιο όπως μας αποκάλυψε η ίδια.
Στην παρέα μας, την πρόσεξε κατευθείαν τη Μάγια, ήταν πανέμορφη. Ήταν φίλος φίλου. Είχε αναλάβει την οικογενειακή κτηνοτροφική μονάδα, οπότε δεν σπούδασε. Μονοπώλησαν το ενδιαφέρον ο ένας του άλλου όλη τη βραδιά. Ζήτησε το τηλέφωνό της, τότε δεν ήταν ακόμη διαδεδομένα τα κοινωνικά δίκτυα. Όταν ήταν να φύγουμε, της πρότεινα -όπως συνήθως- να την επιστρέψουμε στο σπίτι, αλλά με διέκοψε ο Πέτρος.
- Θα την πάω εγώ, είναι στον δρόμο μου.
Είχαμε προσέξει το τετ α τετ τους, οπότε δεν θελήσαμε να τους το χαλάσουμε. Ωστόσο επέμεινα στη Σοφία να επικοινωνήσει αργότερα με τη Μάγια, να βεβαιωθεί ότι έφτασε καλά.
- Δεν εμπιστεύεσαι τον φίλο σου; με πείραξε.
- Φίλη μας είναι η Μάγια, της ξεκαθάρισα.
Σύντομα έγιναν ζευγάρι, αχώριστοι, πάντα μαζί. Στους δύο μήνες, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, αποφάσισαν να συζήσουν. Στο σπίτι της Μάγιας που ήταν μεγαλύτερο. Τους αφήσαμε να πετούν στα σύννεφα και επιστρέψαμε για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές στη Θεσσαλονίκη. Μας περίμεναν πώς και πώς οι δικοί μας.
Όταν επανήλθαμε στην Κρήτη, ήταν ολοφάνερο ότι κάτι είχε αλλάξει. Όλες οι προσπάθειες της Σοφίας να συναντηθούν με τη Μάγια μόνες τους εκτός σχολείου, να τα πουν όπως παλιά, έμεναν πλέον άκαρπες. Βρισκόμασταν πολύ σπάνια όλοι μαζί. Η Σοφία μού παραπονιόταν συνεχώς ότι είχε χάσει τη Μάγια, μόλις την είχε ξαναβρεί. Δεν μπορούσε να την πλησιάσει, τείχος απροσπέλαστο.
Από τους γειτονικούς αμπελώνες είχαν στείλει στη Φωτεινή ένα βράδυ προς τα τέλη Σεπτέμβρη δείγματα από την καινούργια σοδειά. Την επομένη μάς κάλεσε στο «Σουσάμι» να δοκιμάσουμε το κρασί μαζί. Εκεί περνούσαμε άλλωστε τον ελεύθερο χρόνο μας άλλοτε μόνοι και άλλοτε με περισσότερους φίλους.
Με έκπληξη αντικρίσαμε και τον πρώην σύζυγό της ανάμεσα στους προσκεκλημένους. Τι συνέβαινε; Από όσα είχε εκμυστηρευτεί η φίλη μας στην Ειρήνη ούτε ζωγραφιστό δεν ήθελε να τον δει. «Ευτυχώς δεν έχουμε παιδιά» η μόνιμη επωδός της. Σε τι μπορούσε να οφείλεται η μεταστροφή της; Σύντομα μάθαμε ότι ο Άγγελος -που μάλλον σαν διάβολο τον είχαμε κατά νου- είχε καταφθάσει απρόσκλητος και αδέκαρος εκλιπαρώντας για μία θέση εργασίας και αναμφίβολα βολιδοσκοπώντας την κατάσταση για μία θέση στην καρδιά της πρώην γυναίκας του. Αν και γνωρίζαμε ότι η Φωτεινή παρέμενε ανένδοτη στο ζήτημα αυτό, διαισθανόμασταν και την πίεση που θα της ασκούσε ο Άγγελος για την αλλαγή της στάσης της.
Και μόνη πάντως η παρουσία του κατά το διάστημα που ακολούθησε μας κράτησε σε απόσταση από το «Σουσάμι» και τη Φωτεινή. Η Ειρήνη δεν τον πήρε με καλό μάτι, αλλά θεωρούσε ότι η φίλη της έπρεπε να έχει τον χώρο και τον χρόνο που χρειαζόταν, για να λάβει τις δικές της αποφάσεις. Με τη δικαιολογία ότι θα συναντούσε τον καθηγητή της σε έναν μήνα στη Θεσσαλονίκη, για να του παρουσιάσει την πορεία της έρευνάς της, αφιέρωνε πλέον περισσότερο χρόνο στη μελέτη της αρνούμενη σταθερά τις αλλεπάλληλες προσκλήσεις της Φωτεινής.
Μας αποκάλυψε η ίδια η Μαργαρίτα ότι είχαν γνωριστεί με τον Λευτέρη σε κοινή τους παρέα. Ο ίδιος είχε ήδη έναν γάμο και ένα διαζύγιο στο ιστορικό του, είχαν και μία διαφορά που άγγιζε τη δεκαετία. Έρωτας κεραυνοβόλος -μίλησαν τα μάτια και η καρδιά. Δεν άργησαν να γίνουν ζευγάρι και να συγκατοικήσουν σχεδιάζοντας τον γάμο τους. Η ίδια είχε έρθει πριν λίγο καιρό από το Λος Άντζελες, όπου είχε ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές. Όχι ότι δεν ήθελε να συνεχίσει για διδακτορικό, αλλά τώρα σειρά είχε η οικογένεια. Πρώτο και δεύτερο παιδί, φαρμακείο – σπίτι, υποχρεώσεις, τρέξιμο, οικονομικά βάρη, ρουτίνα. Η φθορά των χρόνων είχε πλήξει τη σχέση τους και οι προστριβές τους ήταν πλέον συχνές, έντονες και καθημερινές. Βασική αιτία η ζηλοτυπία του Λευτέρη, που φανταζόταν ότι η Μαργαρίτα τον είχε ήδη αντικαταστήσει στην ερωτική της ζωή.
Τείχος απροσπέλαστο παρέμεινε η Μάγια και το επόμενο διάστημα. Δεν άργησε όμως ο καιρός, τέλη Μαρτίου πρέπει να ήταν, που επέστρεψε από το σχολείο αναστατωμένη η Σοφία.
- Θοδωρή, κάτι δεν πάει καλά. Χαρά Θεού και η Μάγια μάς ήρθε σήμερα το πρωί με κασκόλ. Κρυωμένη τάχα. Και την έπιασε ο αυχένας της. Να δεις που κάτι συμβαίνει με τον Πέτρο. Η Μάγια έχει να χαμογελάσει κανέναν μήνα. Δεν μου αρέσει αυτή η σχέση, Θοδωρή, στο λέω. Και λυπάμαι -να μη σου πω ότι έχω τύψεις- που τον γνώρισε στην κοινή μας παρέα. Την κρυφάκουσα και τις προάλλες στο τηλέφωνο να μαλώνει μαζί του. Ο άνθρωπος είναι Μεσαίωνας. Είμαι σίγουρη ότι τη ζηλεύει και της απαγορεύει να βγαίνει μαζί μας. Η Μάγια έχει μεταμορφωθεί τον τελευταίο καιρό.
- Σοφία μου, η Μάγια δεν είναι μωρό παιδί. Μπορεί να τον χωρίσει και να βρει την υγειά της.
Οι προσκλήσεις της Φωτεινής διακόπηκαν μαχαίρι έναν μήνα περίπου πριν τα Χριστούγεννα, γεγονός που μας παραξένεψε. Το κλίμα των γιορτών, οι οικογενειακές συγκεντρώσεις και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις δεν μας άφησαν πολύ χρόνο να προβληματιστούμε σχετικά, ωστόσο η ανησυχία για τη φίλη μας κλωθογύριζε στο μυαλό μας.
Πέρα από τις τυπικές ευχές δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε παρόλα αυτά μαζί της μέχρι την γιορτή της. Ανήμερα των Φώτων, πρωί πρωί, μάς έστειλε έκτακτη πρόσκληση ότι μας περίμενε για φαγητό. Παρά την ενημέρωση της τελευταίας στιγμής αλλάξαμε τα σχέδιά μας, για να πάμε. Είχε λίγα δικά της πρόσωπα, ιδιαίτερα στενούς φίλους, στο τραπέζι και ελάχιστα πιάτα, αντίθετα με τις συνήθειές της. Ο Άγγελος είχε φύγει λίγες μέρες στους γονείς του στην Άρτα. Φαινόταν ήρεμη, αλλά πιο σπασμένη. Είχε πιάσει τα μαλλιά της, συνήθως ατίθασα, σε έναν εντυπωσιακό κότσο. Δεν είχε προλάβει να μακιγιαριστεί, οπότε φαίνονταν ευδιάκριτοι οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια της. Δεν την είδαμε να χαμογελάει ούτε κατά λάθος. Παρόλο που ήταν η γιορτή της, φαινόταν αρκετά ταλαιπωρημένη.
Μείναμε τελευταίοι, μας κράτησε η ίδια με το παρακλητικό της βλέμμα.
- Φοβάμαι, μας ομολόγησε. Δεν παίρνω πίσω την απόφαση για το διαζύγιο και ο Άγγελος επιμένει. Ξέρω ότι, όταν θέλει κάτι, δεν τον σταματά τίποτε και κανείς.
Η προσπάθειά μας να αστειευτούμε και να διασκεδάσουμε την αγωνία της απέτυχε.
- Γιατί όμως τώρα; έσπευσε να ρωτήσει η Ειρήνη. Όταν είχατε χωρίσει, δεν είχε την ίδια εμμονή.
- Τότε είχε παράλληλη σχέση με μια Μαρία, αυτός ήταν άλλωστε και ένας από τους λόγους του διαζυγίου. Μάλλον είχε κατά νου να ζήσει μαζί της. Τώρα που είναι πάλι μόνος, για κακή μου τύχη με θυμήθηκε. Και δεν μπορεί να δεχτεί την άρνησή μου.
- Δηλαδή πώς αντιδρά; θέλησα να μάθω με τη σειρά μου.
Η Φωτεινή σήκωσε διστακτικά το μανίκι της, για να μας αφήσει να δούμε μόνοι μας. Κάποιες μελανιές ήταν πιο έντονες, άλλες πάλι φαίνονταν αμυδρά -μερική απόδειξη των αλλεπάλληλων βιαιοπραγιών. Η Ειρήνη την έκλεισε στην αγκαλιά της βουρκωμένη, ενώ χτυπούσα το χέρι μου θυμωμένος στο τραπέζι:
- Ασφαλιστικά, Φωτεινή. Να μη σε ξαναπλησιάσει. Τι περίμενες, για να κάνεις καταγγελία;
Στην ερωτική της ζωή γύρευε πάντα καθαρό τοπίο η Μαργαρίτα, για αυτό αποφάσισε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση με τον Λευτέρη, πριν επιχειρήσει επόμενη σχέση. Όταν του ανακοίνωσε την επιθυμία της για διαζύγιο, μετά από πολλές απέλπιδες προσπάθειες επανασύνδεσης, αντίκρισε έναν Λευτέρη εκτός εαυτού. Όρμησε να τη φάει. Του ζήτησε -του απαίτησε στην πραγματικότητα- να φύγει από το σπίτι και να ξανασυναντηθούν πιο ήρεμοι σε μία εβδομάδα. Διαφορετικά τον απείλησε ότι θα καλούσε την Αστυνομία και ότι δεν θα ξαναέβλεπε τα παιδιά του.
Την υγειά της δεν τη βρήκε πάντως η Μάγια τις επόμενες μέρες. Μία εβδομάδα μετά από τη συζήτησή μας με τη Σοφία, ζήτησε αναρρωτική, αλλά, όταν της τηλεφωνήσαμε, δεν απάντησε κανείς. Η Σοφία επέμεινε και έμαθε από τον διευθυντή της ότι η φίλη της ήταν τόσο χάλια, ώστε είχε ενημερώσει το σχολείο ο Πέτρος. «Δεν είναι δυνατόν!» αναφώνησε δαγκωμένη, για να φύγει αλαφιασμένη προς το σπίτι της φίλης της. Καθοδόν μού τηλεφώνησε να πάω κι εγώ. Δεν είχα υπηρεσία εκείνη τη μέρα και δούλευα στο σπίτι. Έσπευσα να τη συναντήσω στην παραλία, για να πάμε μαζί στη Μάγια. Και στο παρατεταμένο χτύπημα του κουδουνιού δεν απαντούσε κανείς. Ούτε στιγμή δεν σκεφθήκαμε ότι είχε αρρωστήσει τόσο βαριά, ώστε να μην μπορεί να σηκωθεί να μας ανοίξει.
Καταγγελία έκανε στην Αστυνομία η Φωτεινή. Και η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Τα γρανάζια του νόμου όμως κινούνται με πιο αργό ρυθμό σε σχέση με την άνομη δράση που κινείται σφαίρα. Λίγο πριν εκδικαστεί η υπόθεση, η Φωτεινή άφησε την τελευταία της πνοή στα ασφυκτικά χέρια του Άγγελου-Χάρου. Βρέθηκε στο κρεβάτι της από την καθαρίστρια μαζί με ένα σημείωμα γραμμένο στον υπολογιστή ότι κουράστηκε να παλεύει μόνη της. Μία έσχατη προσπάθεια του πρώην να παρουσιάσει το έγκλημα σαν αυτοκτονία. Η φίλη μας είχε επιχειρήσει με κάθε τρόπο να σωθεί -φευ, δεν πρόλαβε.
Τα παιδιά του χρησιμοποίησε ο Λευτέρης ως πρόσχημα, για να την πείσει να συναντηθούν. Την είχαμε προειδοποιήσει σε μία από τις τελευταίες εξόδους μας να προσέχει, αλλά εκείνος παρέμενε ο πατέρας των παιδιών της. Βρέθηκαν αρχικά στο καφέ στη γωνία Κασταλίας με Σπετσών και στη συνέχεια στο φαρμακείο, για να συνεχίσουν τη συζήτηση. Ένιωθε ίσως και την πίεσή του να ανεβαίνει, ας τη μετρούσαν καλύτερα, ήταν και η ηλικία επικίνδυνη. Μόλις έφτασαν εκεί, έδιωξαν την υπάλληλο -μη γίνουν ρεζίλι στον ξένο κόσμο. Ούτε στη γωνία δεν έφτασε η Μυρτώ, όταν της φάνηκε ότι άκουσε μία πνικτή φωνή. «Μπα, λάθος θα κάνω» σκέφτηκε και προχώρησε προς το σπίτι της. Δεν πρόλαβε να αφήσει την τσάντα της στο δωματιάκι η Μαργαρίτα. Από ό,τι μάθαμε από την Αστυνομία την ακολούθησε αθόρυβα και την έσπρωξε βίαια στον τοίχο, για να τη στραγγαλίσει μέσα σε τρία λεπτά.
Τρία λεπτά να αργούσε θα είχε φτάσει η Ανθή στο φαρμακείο να πάρει τα δυναμωτικά γαλατάκια για τη μαμά της. Θα είχε προλάβει. Αυτά τα τρία λεπτά μάς έκαναν να χάσουμε τη Μαργαρίτα και τον ύπνο μας.
Δεν μας είχε ανοίξει ποτέ την καρδιά της για το τι περνούσε η Μάγια, αλλά εξακολουθούμε να νιώθουμε τύψεις, γιατί τα σημάδια τα βλέπαμε καιρό πριν. Η Αστυνομία εντόπισε τον Πέτρο στην επιχείρησή του. Τακτοποιούσε τις υποθέσεις του και προσπαθούσε να συγκεντρώσει ένα σεβαστό ποσό, για να εγκαταλείψει το νησί προς άγνωστη κατεύθυνση.
Στην αναπαράσταση έδειξε πώς την έπνιξε με το μαξιλάρι του στον ύπνο της. Δεν μπορούσε να κυριαρχήσει πάνω της με άλλον τρόπο. Ήθελε να τον εγκαταλείψει η Μάγια, το ομολόγησε και ο ίδιος, φευ -δεν πρόλαβε.
Φευ -δεν πρόλαβε. Η ιατροδικαστική έκθεση ήταν καταδικαστική για τον δολοφόνο της Φωτεινής. Ο Άγγελος παραδόθηκε μόνος του στην Αστυνομία, όταν συνειδητοποίησε ότι στένεψε πλέον ο κλοιός γύρω του. Καταδικάστηκε σε ισόβια χωρίς κανένα ελαφρυντικό.
Ωστόσο κανείς και τίποτε δεν μπορούσε να μας φέρει πίσω τη φίλη μας και να απαλύνει τον πόνο μας. Η ιδέα μάλιστα ότι είχε προσπαθήσει να γλιτώσει με κάθε τρόπο, χωρίς να έχει αποτελεσματική στο πλάι της την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη μάς έκανε να χάσουμε για αρκετό καιρό τον ύπνο μας.
Χάσαμε τη Μαργαρίτα και τον ύπνο μας. Μήπως δεν επιμείναμε αρκετά; Μήπως έπρεπε να εκφράσουμε πιο ανοικτά τις σκέψεις μας; Αφού βλέπαμε τα σημάδια και είχε σημάνει μέσα μας συναγερμός για ό,τι ακολούθησε. Τι σημασία αν ήταν χρόνια μαζί; Εδώ δεν τον σταμάτησε η ιδέα ότι θα μείνουν ορφανά τα παιδιά του. Έχει όριο η ζήλεια;
Comments