«Εδώ μιλάνε για λατρεία»: Όταν τα παιδιά του ‘78 μιλούν για τα παιδιά της κρίσης

Το ντοκιμαντέρ του Βύρωνα Κριτζά Εδώ μιλάνε για λατρεία έκανε την πρεμιέρα του στο 27ο ΦΝΘ και ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι στην εποχή του «cringe» και των κοινωνικών «πρέπει», είναι σημαντικό να αγκαλιάσουμε τις ιδιαιτερότητές μας και να αντιληφθούμε ότι ίσως στην πραγματικότητα, συνδεόμαστε πολύ περισσότερο μεταξύ μας απ’ όσο νομίζουμε.

Οι Κόρε. Ύδρο., αποτέλεσαν και αποτελούν έναν σταθμό στην ελληνική alternative σκηνή εισάγοντας «βίαια» τον ελληνικό στίχο στη μέχρι τότε αγγλόφωνη ελληνική indie pop/rock μουσική. Με στίχους που επιβιώνουν μέχρι σήμερα, το κερκυραϊκό συγκρότημα, έδωσε υπόσταση σε προβλήματα που αν και κατακλύζουν την ελληνική επαρχία, αντιμετωπίζονται ως ταμπού μέχρι και σήμερα - 31 χρόνια μετά τον σχηματισμό τους. Καταθλίψεις, φάρμακα, διάβασμα με ηρεμιστικά, έρωτες που έληξαν πριν καν αρχίσουν, όλα αυτά υπό το φως του «παξινίτικου ήλιου», είναι εικόνες τόσο μακρινές και τόσο γνώριμες που δικαιολογούν τον χλευασμό και τον θαυμασμό που με περηφάνια ο Π.Ε. Δημητριάδης αποδέχεται ότι έχουν δεχτεί ανά τα χρόνια.

Αδιαμφισβήτητα το ντοκιμαντέρ άξιζε την αναμονή των θαυμαστών. Η γενιά του ‘78 και η γενιά της κρίσης βρέθηκαν στην ίδια αίθουσα και παρακολούθησαν ευλαβικά την ιστορία της μπάντας από την εποχή των «Κορεσμένων Υδρογονανθράκων» μέχρι και σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη διάλυσή τους. Η πορεία των ανθρώπων πίσω από το πιο ερωτικό τραγούδι των τελευταίων δεκαετιών - «Όχι πια έρωτες», εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας μέσω φωτογραφιών, βίντεο, μαρτυριών και εξομολογήσεων. Ο Αλέξανδρος Μακρής, που μαζί με τον Παντελή Δημητριάδη έκαναν τους Κόρε. Ύδρο. αυτό που είναι σήμερα, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του, συμμετείχε και αυτός στο εγχείρημα, γεγονός που εξέπληξε καθώς δεν εμφανίζεται συχνά στο δημόσιο βήμα. Ένα από τα κεντρικά θέματα άλλωστε του ντοκιμαντέρ, είναι η αντίθεση μεταξύ του εξωστρεφή, ομιλητικού Δημητριάδη και του κλειστού και απόμακρου Μακρή, οι οποίοι παρά τις διαμάχες και τις συγκρούσεις τους συμπορεύτηκαν και συν δημιούργησαν για χρόνια.

Πρόκειται για ένα θέαμα το οποίο υπόσχεται να φορτίσει συναισθηματικά ακόμα και εκείνους που δεν έχουν στενή επαφή με την μπάντα. Το Εδώ μιλάνε για λατρεία, ανεβάζει τον θεατή σε ένα roller coaster χιούμορ, προβληματισμού, συγκίνησης και νοσταλγίας. Ωστόσο είτε μιλάμε για λατρεία, είτε για φθηνή ποπ για την ελίτ, εξωστρεφείς και εσωστρεφείς, μετά την ταινία, θα θέλουμε όλοι να ακούσουμε για ακόμη μία φορά τους Κόρε. Ύδρο..

...

«Εγώ που ό,τι κι αν έγραφα

για σένα πάντα μιλούσε

κι όλη η Ελλάδα τις σκέψεις μου

για σένα μόνο πονούσε

Κέρκυρα, Πάτρα, Αθήνα

Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Παξοί

Περισσότερο από σένα καμιά Χριστίνα

δε με κράτησε στη γη.

Περισσότερο από σένα καμιά Χριστίνα

δε με κράτησε παιδί».